Tłumaczenia konsekutywne i liaison

W tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz rozpoczyna tłumaczenie dopiero, gdy prelegent skończy swoją wypowiedź (przemówienie może być podzielone na części). Zazwyczaj w tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz w trakcie przemówienia stoi obok rozmówcy, słucha go i sporządza notatki. Gdy osoba mówiąca skończy przemówienie lub zrobi przerwę w swojej wypowiedzi, tłumacz odtwarza wypowiedź w języku docelowym w całości i w taki sposób jakby to on ją wygłaszał. Technika tłumaczenia konsekutywnego sprowadza się zatem do selekcji najważniejszych informacji i przekazania kwintesencji komunikatu (stąd angielskie "interpreter" wywodzi się od angielskiego czasownika "interpretować"). Z tego powodu zakłada się, że ustny przekład konsekutywny musi być zawsze krótszy od komunikatu w języku źródłowym. Aby zapamiętać treść pięciominutowego przemówienia mówcy, tłumacze często stosują specjalny system notatek, składający się z symboli oznaczających słowa - klucze oraz znaków takich jak: spójność, przeczenie, akcentowanie, wynikanie itp. W tym systemie celem tłumacza nie jest zapamiętanie wyrazów, lecz zapisanie informacji pozwalających później odtworzyć ciąg myślowy mówcy.

Tłumaczenie konsekutywne praktykowane jest na przykład podczas oficjalnych przemówień polityków. Rodzaj tłumaczenia ustnego zależy więc przede wszystkim od sytuacji, życzenia mówcy a niekiedy nawet od samego tłumacza. Często zdarza się bowiem, że doświadczony tłumacz konsekutywny woli tłumaczyć krótsze fragmenty wypowiedzi lub nawet zdanie po zdaniu, by jak najdokładniej oddać treść komunikatu. Wówczas jest to już jednak tłumaczenie liaison.

(według http://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenie_ustne)